หลักสูตรปรัชญาดุษฏีบัณฑิต สาขาวิชายุทธศาสตร์การพัฒนาภูมิภาค ได้รับการประเมินคุณภาพภายในระดับ “ดีมาก” คือ 4.02 เป็นปีที่ 2 ติดต่อกัน โดยพบว่าค่าคะแนนเท่ากับปีที่เเล้ว สิ่งที่เห็นได้ชัดคือ ความเป็นหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา การจะยกระดับค่าคะเเนนให้มากกว่าเดิมต้องเกิดจากปัจจัยที่สำคัญคือ ด้านผู้รับผิดชอบหลักสูตรและสิ่งสนับสนุนการเรียนรู้เป็นสำคัญ ซึ่งในปัจจุบันเห็นได้ชัดว่า “ยาก” ถึงเเม้ว่าโดยภาพรวม เราจะดีขึ้นทุกปีในมุมมองของผู้ประเมิน เกณฑ์การประเมินก็สูงขึ้นทุกปีเช่นเดียวกัน …..ความเเหลมคมมันจะเห็นได้ชัดตรงที่เรานำข้อเสนอแนะไปปฏิบัติจนกลายเป็นระเบียบวิธีที่ถูกต้อง การยกระดับคุณภาพหลักสูตรโดยการเพิ่มจำนวนอาจารย์ผู้รับผิดชอบหลักสูตรจาก 3 เป็น 4 คน กลายเป็นข้อเสนอแนะที่ท้าทายมากที่สุด…..ณ ตอนนี้ เรายังคิดไม่ออก ว่าจะทำอย่างไร ถึงเเม้จะมีเกณฑ์ของ อว ออกมารองรับวิธีการพอให้หายใจคล่องขึ้น แต่ด้วยความที่ทุกวันนี้ หลักสูตรโตขึ้นมากจนน่าตกใจ และเริ่มมีโปรเจคพิเศษ(จีน)เข้ามาในช่วง 2/65 สะท้อนให้เห็นว่า ยิ่งโต ยิ่งท้าทายและต้องปรับกระบวนทัศน์การทำงานและการคิดทุกๆวัน และด้วยความเป็นหลักสูตรยุทธศาสตร์การพัฒนา(ภูมิภาค)กรอบคิดการทำงานและการจัดการเรียนการสอนจึงต้องเป็นยุทธศาสตร์ ต่อยอดถึง นศ.ให้มองเป็น “ดีเอ็นเอ” ให้หมดทุกคน(รวมถึงคณาจารย์) นั่นจึงสะท้อนให้เห็นความเป็นยุทธศาสตร์ที่เเท้จริง ปีหน้า(หมายถึง 65)การตัดสินใจบางครั้งจึงต้องเสี่ยงมากขึ้น ขณะเดียวกัน มาตรฐานต้องสูงขึ้น เคลื่อนไหวเร็วขึ้น จึงจะสู้กับกระบวนทัศน์ในอนาคตได้ คำถามคือ….จากนี้เราจะขับเคลื่อนอย่างไร จะเอาวิธีใดมาใช้ ภายใต้บริบทที่เปลี่ยนแปลงและทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัด……
